Vaderlandsliefde voor mijn moederland

Of te wel een utopie onsamenhangend liefdevol en veel te impulsief in de te korte lunchpauze opgeschreven….Dat we als stemgerechtigden zoveel wensen hadden bij de stembus was mij echt geheel ontgaan. Ik doel op het uit ons naam gevoerde beleid dat mij iedere keer weer verrast. Nu zo’n beetje alles is genivelleerd tot een overzichtelijk en efficiënt incassosysteem met afdoende rentewaarborgen, waar ze daar apetrots op zitten te wezen, dacht ik dat we wel zo’n beetje op de bodem waren beland. Want dat heffingen voor a bij x worden rond gepompt om bij e en u mysterieus te verdwijnen; is al decennia geleden de standaard begrotingstactiek geworden. Zo ook het interpreteren van al die statistiekjes die by the way al bij de opzet de gewenste uitkomst moeten hebben. En dan krijg je simpelweg wat je vraagt; omdat de getalletjes dan kloppen als een zwerende vinger waarvoor je maar bij de huisarts moet wezen die niks voor je kan doen omdat de verzekeraar andere doelstellingen heeft opgeworpen en zo wordt de brij steeds heter en komen we op de blaren te zitten en dat allemaal door een rood potloodje jaren geleden in pure onwetendheid gehanteerd tot verloochend optimisme, zover de aanslag op de eigen bijdrage.

De afstand die de politiek met de burger heeft geschapen is inmiddels zo groot dat er van zo een scheiding sprake is dat Montesquieu er trots op zou zijn. Alleen gaat het niet om de gewenste want ze weten zelf nog niet maar over details kibbelen we niet meer. De grote lijnen moeten worden hervormd en dat is aanpakken. Ze werken zo hard in hun glazen bol dat ze haarfijn weten wat de burger in dit land behoeft. En zo is zelf nadenken ook stiekem wegbezuinigd, want kennis is macht en die deel je natuurlijk nooit met hen die de maatschappij vormen, stel je voor. Nee, in dit land geen anarchie dus in keurslijf gegoten onderdanen lopen dezelfde kant op en dat is fijn. Zo wordt dus het ene na het andere regeltje, desnoods in Algemeen Bestuursvorm, er doorheen gejast. Schijt hebben aan; is wat er hoog en veilig boven ons maaiveld uit is komen te steken en na zoveel eeuwen achterlijke kerk in de zin van bestuurlijke vernieuwing, zitten we nu met de hedendaagse politiek opgescheept die zich niet meer laat scheiden onder het nom van Europese stabiliteit. Alsof onze eigen regering niet genoeg was, hebben we er fors betaald eentje extra door de strot gedouwd gekregen en die heft doodleuk parallel aan de nationale ook vrolijk door. Omdat zij de siësta hebben ingeleverd, moeten wij ons steentje bijdragen uit ons besteedbaar inkomen, wel zo eerlijk. Dictatoriale bezuinigingsdrift om enkele miljarden tekort heeft meer instabiliteit teweeg gebracht dan de tientallen miljarden verdwenen in totaal verkeerde geldstromen. We worden wijs gemaakt dat geld alles en iedereen bepaalt en zonder storten we onherroepelijk als lemmingen naar beneden en dan is alles echt over en niemand wil het einde van de aardkloot op z’n geweten hebben. Dus ga je maar weer stemmen om die cirkel in stand te houden, hoewel het nu aardig op een heksenkring gaat lijken met een kapitein als Schippers die het roer bedient want nadenken is wegbezuinigd dus hebben ze het prima voor mekaar en al wat rest is de stilte zonder storm.

Gelukkig denken ze louter in het belang van de burger en dat siert ze. Neem nu ons asfalt, meer en meer totdat we eindelijk weer eens een beetje konden doorrijden. Maar dat was voor korte duur, want de hermandad werd vervangen door ontelbare camera’s. Om het allemaal natuurlijk weer socialer te laten ogen want veiligheid willen we allemaal en Groningen zat met angst en beven om arbeidsplaatsen verlegen. Nu je je kont niet meer kan keren of je wordt permanent digitaal opgeslagen, komen ze nu weer met het briljante idee van meer.
Meer trajectcontroles in de randstad, want dat willen we allemaal zo graag. Onze vertegenwoordigers doen altijd wat wij willen, want zo werkt het in een democratie. Bovendien las ik vandaag dat alle huiseigenaren in dit landje onafhankelijk van hun hypotheekaftrek smeken om een boete; als ze niet voor hun groene labeltje hebben betaald want ook dat leeft blijkbaar prominent onder de bevolking. Ondertussen blijven we allemaal intens genieten van de bonuscultuur die als nationale trots fel wordt verdedigd en kiezen we ervoor onze verworven vrijheden als nieuwe melkkoe te adoreren. Dat je iemand invalide kan trappen of kapot schieten voor een taakstrafje; is een diepgeworteld goed en zo blijven ze ons meer dan capabel vertegenwoordigen op allerlei gebied. Mochten er verdere misstanden opvallen; dan worden die, op uitdrukkelijk verzoek van het volk, onder het kleedje van incidenten weggeveegd want stigmatiseren is het nieuwe ich habe es nicht gewusst.
Afijn, de lage Nederlanden anno nu en we klinken nog steeds verder in. Ik kan niet wachten totdat de lucht belast gaat worden met een nationale ademtaks want fijnstof is nu eenmaal zo duur om te produceren en als het niet uit de lengte van de lange kromme tenen komt dan maar uit de breedte van het schoolmeestersbord dat die hufters voor hun kop hebben. De NPO-naamsverandering was broodnodig want we willen het liefst all-white-trash zien op de buis maar nu de moksi lastig tegen te houden schijnt, gaan we bezuinigen want stel je voor dat we onze oude primetime moeten opgeven. Nee, dan liever al diezelfde koppen met af en toe een vrolijke neger tussen de reclameblokken door want kijk ons eens tolerant wezen voor de kijkcijfers.

Een gotspe is het te veronderstellen dat al onze vertegenwoordigers hun idealen passioneel nastreven, laat staan verwezenlijken. Hoewel die in de kern gewoon gelijk zijn. Tenminste volgens mij zijn we allemaal mensen maar ik kan het mis hebben. Zo zie ik ook helemaal verkeerd dat de economie door onszelf is uitgevonden en dus kan je dat gewoon veranderen. Maar niet zolang we vertegenwoordigd worden door hen die slaaf zijn geworden van hun eigen ideeën, ego dan wel pertinente dom- alsook doortraptheid want dat; is het mooie aan de moderne democratie. Fraude pakken we niet meer aan tenzij het is om de indruk te wekken van wel. Of wel de belangen bovenaan zijn groter dan onder, dan wel is het gewoon te lastig want populariteitscijfers zijn de macht van het al te machtige getal gaan bepalen en de menselijke maat meten we in Euro’s. Vandaar dat dat mens met die weegschaal een blinddoek om heeft gebonden want in het land der blinden is een enkele knipoog koning zo deze waan het best uitdrukkend. Het misbruik heeft ze weliswaar gehoord maar ja, ze heeft het niet gezien en dan kan ze niks. Degenen die het wel hebben gezien worden hoogmoedig aan het lijntje gehouden dat in de loop der tijd toch wel gaat breken maar voor een waxinehoudertje word je jaren en jaren achtervolgd? En dan heb ik het alleen nog maar over de heerlijkheden van onze monarchie. Elders zijn er nog grotere paradijzen, hele continenten zelfs, waar het leven nog meer inhoud aan onze portemonnee geeft maar dat voert te ver door. Nee, achteraf hadden we het allemaal toch heel anders voorgesteld want onze democratie is verworden tot een utopie waar het heerlijk toeven is zolang je je bek maar houdt en schuift en dat had ik in mijn stoutste dromen nooit durven dromen want ik hield echt van Holland.