Kaarten met balletjes.

Kaarten met balletjes.

Bingo is het favoriete tijdverdrijf van vele oudjes van dage.
Zo kent heel Florida een meer dan competitief verloop van dergelijke avondjes.
Het gaat er fel aan toe, want ook daar moeten pensioengaten gevuld worden.
Als ze na het inpakken bij de lokale super naar buiten lopen, haast men zich naar de gezamenlijke recreatieruimte voor de Bingo. Met een pallet aan kleurstiften, die tussen de Tena slips als reserve meegebracht worden, worden redelijk agressief hele kaarten en masse vol gestift. Want stel je voor, dat als je aan je water voelt; dat je bijna Bingo kan gaan roepen. Wat is er dan mooier, dan deze met een stiftballetje af te ronden?
Dan ziet een lege stift er wel heel erg amateuristisch uit. Dus neemt men daar geen risico met gokken.


Dichter bij huis doen, of deden wellicht, we meer aan klaverjassen. Van de schoolbanken tot die der Kamer was het bon ton om de vrije tijd te verdrijven met klaverjassen. Ontstaan in een tijd waar we nog zeeën van vrije tijd kenden. Dat die vrije tijd onderhand wel heel spaarzaam is geworden, is nog niet helemaal doorgedrongen tot de Kamer.
Ik zie tenminste dat de pvda met veel tamtam de Nel in heeft gezet, alsof we nog steeds alle tijd hebben. Niet een beetje, maar een hele Nel; zo lees ik. En ik kan mij niet aan de indruk onttrekken, dat die bingo-avondjes in huize Florida toch geloofwaardiger overkomen.
Nel zal het wel allemaal heel goed bedoelen en zo. Maar ik hoop voor Nel, dat ze net als haar troef negen politieke levens heeft. En dat ze zegt, wat ze bedoelt; in tegenstelling tot haar voorganger. Maar die zat op een roze wolk naar eigen zeggen. Eerlijk hoor, maar wat koop je daar nou voor? Nu dan een hele Nelleke en we gaan het zien.
Waarom ik me druk maak om juist de pvda?
De balans.
Die krijg je niet terug met Jesse of Emiel. En het is de vraag, of we die met Nel wel weer terug gaan krijgen.
Of het door ons matige onderwijs komt, dat ik liberalisme verkeerd aangeleerd heb gekregen? Geen idee, maar deze figuren die menen liberaal te zijn; zijn dat misschien wel, maar dan alleen voor een verwaarloosbare minderheid. Aan het angstaanjagende besef dat Big Brother nog meer broers heeft, valt namelijk niet meer te ontkomen en niemand gilt moord en brand?
Geef mij dan desnoods toch maar een gebreide trui in plaats van een strak Oger-pak any time of the day!
Ik mis de passie namelijk, het idealisme om eens echt de strijd aan te gaan met het politieke kaartenhuis. Heel Nederland dweept met Eberhard en de reden is, dat hij nog gewoon van de nononsense was. Ouderwets academisch hard in your face, maar oh zo humaan als mens. Hij stond gewoon ergens voor en dat is nooit aan een kleur gebonden. En natuurlijk humor, heel veel humor. Simpelweg geloofwaardig.
Dat de pvda jarenlang de ministeriele verantwoordelijkheid heeft gedragen op Onderwijs, maakte dat laatste lerarengokje van Lodewijk niet zo geloofwaardig. Too little en veel te laat kwam ie aan met mosterd. Eberhard had allang een kwak mayonaise op z’n friet gegooid en gezegd; zo gaan we het doen en anders niet.
Nu mag Jetje gezellig bij Tan gaan zitten interessant doen en krijgt geen enkel verwijt? Dan zie ik toch liever Sjanien, die tenminste wel continu aan de bel heeft getrokken om meer geld. Maar Sjanien werd als een lastig keffertje iedere keer weer honend het bos ingestuurd en moest uiteindelijk de eer gedwongen aan zichzelf houden. Jet heeft daarentegen als het perfecte neoliberale schoothondje precies dat gedaan, wat het onderwijs niet nodig had. Zonder te morren bovendien en is links dan rechts geworden tot een grijze brei?
Hoe dan ook, nu krijgen we te maken met een reliberale kliek en daar mogen we best wel even ook om rouwen.
Zo eentje die iedereen erop vooruit denkt. Maar ondertussen wordt deze vrolijke boodschap links en rechts met ronduit asociale verhoging van de vaste lasten niet alleen gecompenseerd maar keihard ingehaald.
Dit heeft niks meer met klaverjassen te maken en al helemaal niet met bingo.
Neen, dit is balletje balletje spelen met gemeenschapsgeld. Dat we steeds meer touwtjes omgebonden krijgen, om te bewegen naar wat Den Haag belieft, is onze realiteit geworden. Ik hoop daarom niet dat onze laatste nieuwe troefkaart in het spel zich laat aftroeven, zoals de gehele oppositie maar domweg apathie blijft voeren. Ik hoop dat deze hele Nel ook een heel stel ballen heeft om die lone wolves uit het Torentje te verdrijven, desnoods met voodoo. Alles is wat mij betreft geoorloofd om de balans tussen van alles en nog wat terug te krijgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.