Eén stap achter-, maar twee vooruit?
Nadat de nieuwe, werkelijk schitterende, GrooveMaster van Hollandse makelij met Deense Ortofon SPU is gearriveerd, wordt enthousiast gewacht op wat tijd om deze te installeren. De arm ziet er indrukwekkend uit en ondanks het strakke, minimalistische ontwerp oogt ie bijzonder robuust en stevig. De arm is sinds kort ook voor SME-slede geschikt en op verzoek heeft Marco van AudioCreative de bedrading wat langer uitgevoerd voor voldoende bewegingsvrijheid om deze te kunnen solderen. Deze webshop timmert aardig aan de weg en ik betrap me erop steeds vaker even te gluren of er al nieuwe interessante producten zijn bijgekomen. Bijzonder aangenaam contact dus en dan doel ik niet op de nog te maken neutrixverbindingen.
De onderdelen worden uitgepakt en bewonderd. Een aanvang wordt gemaakt om de plint van de laatste details te voorzien. Met het nodige gepiel en zacht vloekwerk wordt de gezekerde netaansluiting in het hout verwerkt. Verder wordt de plaats van de led-trafo bepaald en dronken van prettig klusgeluk wordt alvast een voorpretje genomen op het esthetisch resultaat. De arm wordt losjes gemonteerd… maar, …. hoe ken dah na?… Het zal toch niet? Wel #@ver@#!!
Veel energie is gestoken om de bedrading netjes weg te werken en nadat deugdelijke werking positief is getest, wordt het loopwerk definitief verschroefd en de voorgeboorde schroefgaten onder het fineer blijken keurig op de juiste plek te zitten, die wel….
Het element wordt verwachtingsvol in de groef gezet maar….. twee nummers en that’s it?!
Twee verdomde nummers van een LP en dan schiet het element met een noodgang van jewelste dwars over het etiket……?
Soms kan je dus zo geconcentreerd zitten pielen, dat je het gehele plaatje niet goed in beeld hebt. Want bij nader inzien staat die naald echt nie goed ten opzichte van de centrale spindle. Een maatlint wordt gepakt. De afstand tussen lager arm en lager draaitafel dient 30 en nog wat cm. te zijn voor een 12″-arm en hier mist duidelijk minimaal 1,5-2 cm. Achteraf dacht ik al… mm.. maar soms wil je niet zien toch?
Daar de meubelmaker van deze plint in Moldavië zit, wordt met teleurgesteld gemoed contact gezocht met het Oostblok. In eerste instantie zag ik het verkeerd. Doch na aanlevering van het visuele materiaal werd mijn klacht wel serieus genomen. Blijkbaar was er ‘iets’ met de software van de freesmachine mis? Was nog nooit eerder gebeurd en hij kon niet geloven. Maar hij zou persoonlijk een nieuwe gaan maken en dus is het weer meer geduld uitoefenen.
De verplichte pauze wordt benut om zoektocht te doen naar een geschikte step-up. Uiteindelijk blijven twee kandidaten over als eindresultaat van deze gedode tijd .
De eerste is de Cinemag. Veel lovende reviews en het duurde even maar het aansluitschema werd duidelijk en een volgend projectje leek aanstaande.
Maar de tweede kandidaat verdiende gelijke kans en deze Hashimoto begon na het nodige leeswerk een lichte voorkeur te krijgen. De van oudsher bestaande banden met Sansui spraken mij aan. Een contact werd via de mail gelegd met Isao Asakura van tube-amps en sansui.us. Een prettige chat-conversatie volgde, meerdere reviews gelezen en na de ontdekking dat Shopper, na lang onderzoek, uit was gekomen op de Hashimoto, is de keuze op de Japanner gevallen.
Bovendien is besloten niet zelf de soldeerbout ter hand te nemen, dat voor een step-up vrij eenvoudig is, om onderstaande motivatie.
We hebben het over maximaal 0,2mV uitgaande van de Ortofon SPU en dergelijk zwakstroom is uiteraard meer gevoelig voor storingen van buitenaf. Meneer Asakura is hier sterk van doordrongen en heeft zich dan ook toegelegd op de behuizing. Zo eentje die dus niet in de schappen van de lokale bouwmarkt ligt. Dat aanbod, by the way, is tegenwoordig steeds lachwekkender. Kom je op zaterdag voor een speciaal schroefje, moet je je beide ellebogen gebruiken om oudjes en andere niet klussers met geraniums en anderszins exotische vegetatie van het centrale gangpad te duwen; om tot de ontdekking te komen, dat ze dat schoefje dus WEER niet hebben!… ik dwaal af.
Verschillende versies van de Hashimoto zijn er op de markt te vinden en natuurlijk blijft zelfbouw altijd een goede optie. Maar deze laatste versie is zojuist van zijn werkbank gerold en daar wordt voor gegaan. Voor zijn speciale intro-tarief was het mij eerlijk gezegd niet echt de moeite waard om zelfbouw te blijven overwegen en deze keer gaan we toch voor dat stapje hoger.
En nu dus weer geduld…..
Dit is de opvolger van de Live! MC-10 genaamd de Live! MC-903.
Het behuizingsmateriaal is ge-update en zodoende is ie beter bestand tegen fysieke trilling alsook elektro-magnetische interferenties.