Een Oh La La-Erlebnis

Na smekend op m’n knieën aan al haar wensen te hebben voldaan, wordt machtiging onder het gebruikelijke protest verleend om de aanschaf toonarm te verwezenlijken. De definitieve keuze is gevallen op de GrooveMaster van Marco. Tevens zijn twee cartridges van Denon en Ortofon besteld, waar het nu wachten op is.

Wel zijn enkele onderdelen in rvs binnengekomen en er wordt begonnen met te bezien of deze beetje willen ogen. De eerste de beste switch uit HongKong knalt de stoppen uit de kast en blijkt direkt bij aansluiting al met een fraaie flits en doffe knal doorgebrand. Een andere heeft geen vergrendeling en is dus louter een push-switch. Fijn dat ze dat ook even vermelden. Blijven drie schakelaars over; waarvan twee met led ringlicht. Degene zonder licht wordt op de reservebank geplaatst en de keuze valt op het rode lampie, groen oogde te hard.

Het voorgeboorde gat voor de aan/uit-knop is geschikt voor een kleine kipschakelaar. Er moet geboord en gefreesd worden, om de benodigde diameter van 15mm te verkrijgen. Geduld is moeilijk doch hier benodigd, want de plaat is vrij hard. Al het aanwezige instrumentarium wordt gebruikt en met de combi metaalfrees en diamantboor, wordt de opening moeizaam op maat gemaakt. Koeling is hier wel raadzaam. Na droging bleek dat ik toch hier en daar oppervlakkige krasjes op de topplate had weten te plaatsen door het slijpsel. Met heel licht opschuren, in de polijstrichting, zijn deze echter redelijk goed weg te werken.

De bedrading wordt aan die veels te kleine Chinese soldeerlipjes gesoldeerd en na enig gekloot met de ruimte piest het precas. Voor de led is stroomtoevoer van maximaal 12V benodigd en de kleinste trafo wordt besteld. Het wegwerk-probleem schuif ik voor me uit. Dat het lichtje een blijvertje is, staat vast. Hoewel het geen enkel nut dient, staat zo’n lampie gewoon mooier dan een onbelichte knop.

 

De bijgeleverde korte inbusschroef voor de snelheidsregeling wordt vervangen door een langere versie. Met meerdere moertjes valt de gitaarknop te fixeren en hoewel eerste indruk wat groot leek, valt met deze grootte wel prima en gemakkelijk te schuiven.

De SME-slede met spacer wordt van de plank gehaald en het zaakje wordt provisorisch in en op de plint gelegd, om het loopwerk te testen.

Na het aandraaien van de inbussen om de remblokken van de schuifregeling te fixeren, blijken deze behoorlijk te storen op de plint. Die zullen bij de definitieve montage dan direct door de plint worden vastgeschroefd.

De onderdelen worden los op de plint gelegd en het loopwerk wordt getest. Dat wat vermoed en gehoopt werd, valt in het geheel absoluut niet tegen. De motor is niet hoorbaar en de platter wordt als laatste op de spindel gelegd. Zo stil dat ie geeneens draait; zo blijkt tot enige teleurstelling.

Na verwijdering blijkt de originele veer wat aan spanning verloren te hebben. Dat, in combinatie met dat de platter iets verhoogd is; deed de idler idle lopen. Na de veerspanning iets te hebben verhoogd, loopt het ding als een zonnetje.

 

Het originele rubber van de idler is nog redelijk scherp en er wordt niet gedacht deze te vervangen door een nieuwe. Bij aanzetten is de platter vrijwel direct op snelheid en ik ben blij dat ik toch voor de 15 mm. knop ben gegaan, i.p.v. eentje van 12 mm. doorsnede die nog op levering staat.
Voor mijn Fingerspitzengefühl is deze maat nl. minimaal maar wel net goed. Daar ben ik trouwens wel pas na uitboren achtergekomen, dat niet onfortuinlijk is en ook praktisch van belang. Bovendien staat deze meer in balans met de grote snelheidsknop.

Ik kan good ole Arno hier geen ongelijk geven. Tot nu toe denk ook ik bewust blij bij de nog losse aanblik; ‘oh la la!’