Losvaste deuntjes VIII; Countrygospel van de straat
John Prine R.I.P.
Zijn debuutalbum is van 1971 en was meteen succesvol.
Ontdekt door Kris Kristofferson heeft ie zich bewezen als singer-songwriter.
Hier zingt John over een niet alledaags thema in de meer geëngageerde deuntjes; eenzaamheid van ouderen.
De harde ironie van het leven heeft deze niet alleen weer actueel gemaakt. Maar recentelijk is John zelf helaas ook overleden aan Corona.
Gospel van de straat
Dat we nooit meer echt zullen lachen zoals voor Corona, lijkt Jesuton hier te zingen; alsof het profetisch is.
Maar dat is het natuurlijk niet. Want we moeten natuurlijk wel blijven lachen desnoods als die spreekwoordelijke boer.
Pas toen ik na de koffie wakker werd, hoorde ik geen ‘laugh’ meer maar ‘love’ en dacht; jawel, deuntje uit 1979.
Officieel heet ze Rachel Jesuton Olaolu Amosu, prachtige naam, geboren Londen, Engeland.
Met een vader uit Nigeria en moeder uit Jamaica nam ze de multiculturele invloeden uit Eastend in zich op.
Later, toen ze ging studeren, vond ze meer muzikale liefde in de Latijns-Amerikaanse sounds.
In 2012 besloot ze haar droom te volgen om van muziek te kunnen leven. Ze verruilde Londen voor Rio de Janeiro alwaar ze begon als straatzangeres.
Over volhardend talent gesproken.
Het duurde niet lang, of mensen begonnen steeds meer bijeen te komen; wanneer zij ergens op een hoek van Rio stond te zingen. Dat trok na verloop van tijd de nodige aandacht, ook van televisiestations. Na meerdere optredens op tv kreeg ze platencontract en vestigde haar naam in Brazilië.
In 2017 bracht ze haar eigen album uit in haar eigen taal. Maar daarvoor nam ze o.a. deze van Dionne nog op.
In 1979 na de succesperiode met Bacharach en David nam Dionne Warwick (de W was een typefout van vroegste begin want ze heet Warrick) dit door Barry Manilow geschreven nummer op en scoorde daarmee haar zoveelste hit.
Ondanks al haar hits, werd ze failliet verklaard in de jaren negentig wegens belastingproblemen.
Nu is Dionne aan haar afscheidstournee bezig en waarschijnlijk zingt ze nu I’ll never laugh again, want al die optredens worden nu natuurlijk afgezegd. Dionne moet nu schnabbelen op het end. Maar zij blijft wel wereldberoemd, voor een groot deel dankzij haar veilige gospelgenen.
Jesuton staat nog aan het begin, maar is alleen echt bekend in Brazilië. Zij had niet de beschermende start van de kerk, maar begon alleen te zingen op straat.