grote vaders

grote vaders

 

zo verrekte weinig bijgebleven

van hen die mij mede leven geven

middenin zeeland, dorps reven

aan weerszijdes Rotterdam, stadse stevens

 

denkend over grootvaderlijk gezag

voelt van binnen dat ik ze mag

ongekend 

 toch vertrouwd

niet gerouwd

 gewoon bekend

 

foto van hem

in de stoel

foto van hem

 aan de piano

zijn het beelden die ik voel

vage herinneringen of zo

 

duidelijk ken ik de één

zo anders dan de ander

gegrift hoe hij naar me keek

die herinnering blijft onveranderd

 

primair besef moest zijn van hem

gaandeweg verder in het getij

trilt de vork haar stem

 zingt

ben van allebei

2 Replies to “grote vaders”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.