triest nieuws
Na het lezen van de ochtendkrant liep ik de ganse dag op een merkwaardige wijze door het leven. Noem het de loop van een volleerd ballerina of schuif het op een Chinees schoonheidsideaal; feit was dat de tenen niet verder inwaarts konden krommen. Het begon al op de hoofdpagina waar de ronselpraktijken in vette letters werden afgedrukt. Waar we ooit op dergelijke wijze het tekort aan manschappen oplosten gebruiken we dat vandaag de dag om het stemmentekort ietwat ondemocratisch aan te vullen. Overtuigd van het ijsbergprincipe zou een top over integriteit met hieraan keiharde consequenties niet misstaan. Maar niet in dit land, nee we gaan eerst onderzoeken wat al overduidelijk is aangetoond.
Naast het artikel een pontificale keurenfoto van een zwangere buik die de medische wereld oproept om de vrouw serieus te nemen. Je zou denken dat vrouwen in dit land alle medische zorg wordt onthouden maar nee, het ging over de nabezwaren van een keizersnede. Breeduit worden de complicaties van een ontstane holte door littekenweefsel uitgemeten. Dat schijnt bij zo’n beetje de helft voor te komen. Niet meer kunnen zwemmen werd als bijzonder vervelend ervaren alsook een verminderde vruchtbaarheid en maandelijkse nabloedingen. Na het artikel volledig te hebben doorgenomen, mis ik de nieuwswaarde volledig. Nergens wordt gerept over de onnatuurlijkheid van de ingreep en dat als het kanaal te eng is, hier wellicht een reden voor is? Nergens de blijdschap van een kind dat gezond en wel op deze vreemde wijze het eerste licht zag. In plaats daarvan ach en wee over dat ze nog een kinderwens hebben etc.
Het derde voorpagina-artikeltje was rechts, onderin geplaatst. Op zo een wijze dat er door de redactie gehoopt werd dat een gemiddelde lezer dit zou overslaan. Na het drama van de Fyra schijnt dat we een evenzo fijn drama hebben aangeschaft bij de beruchte Italiaanse producent van falende ijzerwaren. Deze keer hebben we vliegende roestbakjes aangeschaft. Bij een modaal zeebriesje vliegen de gaten er al in. De vloerdelen zijn niet berekend op soldatenkisten, tenminste niet op de bewegende. En menig piloot heeft dusdanig blijvende gehoorschade opgelopen dat had ie deze bij de keuring gehad, het einde carrière zou hebben betekend. Dat hier meerdere landen zijn ingetuind deed mijn kromming niet minder worden.
Na de witwaspraktijken van Teefje en de landverraders bij de PVV haakte ik af. Kon gewoonweg niet verder, het sloeg al in de onderrug al waar de onderbuik daar toch steun aan heeft. In een glimp observeerde ik nog snel alweer een discriminatiegevalletje, dit keer bij de ING. Eerder al, had ik mij mateloos geërgerd aan die ronselaar van een Asser. Prioriteit moest de discriminatie hebben want zoveel allochtone werklozen kan echt niet meer. Eenzijdig populisme als discriminatie op ras werkelijk de enige, causale factor zou zijn. Maar dat is niet het geval en dat weet hij dondersgoed! Dat hij dit toch zo doet voorkomen, deed het eerste kootje breken maar rechtvaardigde wel zijn titel van ronselaar.
Tijdens het lezen van de actuele nonsens vraag ik mij altijd vertwijfeld af, hoe dit ooit nog goed kan komen. De berichtgeving is negatief, subjectief maar bovenal zonder uiteindelijk waarde-oordeel. Want dan zijn ze in ene wel objectief? Het belang van de redactionele items is volledig ondergeschikt aan de gedesintegreerde maatschappij waarin we leven. Iedereen heeft recht op een eiland met cameratoezicht en de enige plicht is te dom als het achtereind van een varken zijn. Correctie, ik bedoel natuurlijk een schaap want we moeten ons wel aanpassen aan hen die dat weigeren. Enfin, ik sta nu hier voor de grote spiegel en bewonder het felwitte tutuutje dat danig strak om mijn body zit. Het lopen gaat nog wat moeilijk maar uiteindelijk kom je ook met een beklemmend keurslijfje van A naar B, zo heb ik tijdens mijn tippelzone ondervonden. Merkwaardig dat hele hordes maar niet vooruit willen en bij de A blijven hangen en dus de prioriteiten niet anders kunnen stellen dan dom.
Domheid tiert te welig. Het Engelse ‘ignorance’ dekt de lading beter, want dat geeft de bewuste vernauwing van het bewustzijn beter weer. Ooit was het de gevreesde vijand maar nu?
Een paar jaar onder Poetin zou zomaar verlossend kunnen werken.
Zou die idiote Marcos uiteindelijk toch zo gek nog niet zijn?