Hands up!
Nog slechts enkele uurtjes en de wereld komt op punt van the biggest change sinds de adel een koppie kleiner werd gemaakt. Helaas houdt daar de revolutionaire parallel op en begint wellicht de waanzinnige? De borsten van Marianne mogen niet meer getoond worden zonder heel veel misplaatste boosheid op te roepen en onthoofdingen gebeuren nu at random om misbakken evangelies te promoten. Waterstofperoxide lijkt het spoelmiddel van de toekomstige diplomatie te worden. Want ook hier bestaat de kans dat er een dadeloos blondje aan de knoppen komt zitten. Ondertussen buitelt nu iedereen over mekaar heen om de ‘president elect’ met satire en ironie aan te vallen en zo hoort het dus als je boos bent. Hadden we die uiting in Parijs echt de mond laten snoeren, waren we nu monddood geweest en net zo gefrustreerd als die idioten die aanslagen plegen om een paar maagden. Gelukkig is die vrijheid nog steeds daar. Maar er is wel al te veel aan gemorreld en daarmee niet meer absoluut.
We kunnen en mogen nog fluisteren onze gedachtes. Maar laat juist dat inbinden van die vrijheid nou net dergelijk Trumpiaanse toestanden veroorzaken. Met het langzaam aan beetje bij beetje loslaten van het vrije woord, is het wantrouwen enorm sterk gegroeid. De schijnheiligheid is weer on the rise, want voor een verkeerde woordkeus kan je helaas alweer een strafblad krijgen. De verworven mores wordt te vaak verward met lukraak cultureel geachte fatsoensnormen. Deze zijn dwars door elkaar heen gaan lopen zodanig, dat niemand meer lijkt te kunnen vertolken waar het eigenlijk om zou moeten gaan. Laat staan dat men nog verworvenheden probeert te handhaven. Ze proberen wel dapper, maar kunnen het eenvoudigweg niet door de opgekomen vertroebeling die ook oordeelt. En die hebben we allemaal bewust zien ontstaan.
Dus schippert de Hollandia nu tussen hoop en vrees met de angst aan het roer. De koers is dusdanig slingerend, dat nu de bemanning aan het muiten is geslagen. Trump is van de nieuwe politiek. Zo eentje die de bemanning op twitter een oorlam belooft en iedere volger gaat daar blind in mee. Wat op het net staat is waar, de rest aan hevige twijfel dan wel pure ontkenning onderhevig.
We kunnen en mogen nog fluisteren onze gedachtes. Maar laat juist dat inbinden van die vrijheid nou net dergelijk Trumpiaanse toestanden veroorzaken. Met het langzaam aan beetje bij beetje loslaten van het vrije woord, is het wantrouwen enorm sterk gegroeid. De schijnheiligheid is weer on the rise, want voor een verkeerde woordkeus kan je helaas alweer een strafblad krijgen. De verworven mores wordt te vaak verward met lukraak cultureel geachte fatsoensnormen. Deze zijn dwars door elkaar heen gaan lopen zodanig, dat niemand meer lijkt te kunnen vertolken waar het eigenlijk om zou moeten gaan. Laat staan dat men nog verworvenheden probeert te handhaven. Ze proberen wel dapper, maar kunnen het eenvoudigweg niet door de opgekomen vertroebeling die ook oordeelt. En die hebben we allemaal bewust zien ontstaan.
Dus schippert de Hollandia nu tussen hoop en vrees met de angst aan het roer. De koers is dusdanig slingerend, dat nu de bemanning aan het muiten is geslagen. Trump is van de nieuwe politiek. Zo eentje die de bemanning op twitter een oorlam belooft en iedere volger gaat daar blind in mee. Wat op het net staat is waar, de rest aan hevige twijfel dan wel pure ontkenning onderhevig.
Ook hier zie je dwazen van de nieuwe politiek op de werkelijk meest onverwachte kanalen opduiken voor hun dosis overexposure. De oude politiek ondertussen trekt zich steeds dieper terug in de krochten van wat zij als democratie zien. Ik weet niet wat erger is; de nieuwe politiek met nog vitale idealen, die alleen maar kunnen ontbranden. Of die verwerpelijke oude en verroeste; dat krampachtig stand wil blijven houden door pure censuur en discriminatie toe te passen. De oude laat het volk te dom en onwetend door tenenkrommend steeds meer de mare door te religieuze filter te verspreiden. Met een fittie tussen onze kamervoorzitter en een onroerend goeie Turk lijkt de politieke hoop hopeloos geworden. Dergelijke vetes had men NOOIT mogen laten gebeuren in de Kamer, laat staan achteraf toestaan door niet in te grijpen. Al was het alleen maar om fatsoen. De nieuwe daarentegen probeert de macht terug aan het volk te geven, of houdt daar de schijn van op.
De tijden zijn veranderd en dus mag er openlijk getwijfeld worden aan bewezen genocides, worden shariarechtbankjes in theehuizen oogluikend toegestaan en verzuilen aloude dorpjes tot teruggetrokken bolwerken van reformatie waar heidenen geweerd worden. Volksmenners krijgen de volledige ruimte slechts door wet bepaald, in plaats van deze te laten reguleren door common sense! Voor een scheet wordt al naar de rechtbank gelopen, omdat een raar soort van eigenwijze hoogmoed de oude maatschappelijke grenzen definitief heeft doen vervagen. De waarheid is waar geworden zodra iedere toetsing ontbreekt.
De tijden zijn veranderd en dus mag er openlijk getwijfeld worden aan bewezen genocides, worden shariarechtbankjes in theehuizen oogluikend toegestaan en verzuilen aloude dorpjes tot teruggetrokken bolwerken van reformatie waar heidenen geweerd worden. Volksmenners krijgen de volledige ruimte slechts door wet bepaald, in plaats van deze te laten reguleren door common sense! Voor een scheet wordt al naar de rechtbank gelopen, omdat een raar soort van eigenwijze hoogmoed de oude maatschappelijke grenzen definitief heeft doen vervagen. De waarheid is waar geworden zodra iedere toetsing ontbreekt.
In Amerika zijn ze niet zo tolerant als wij zijn, of in ieder geval ooit waren. Daar schiet the law and order gewoon verdachten genadeloos dood in het openbaar omwille van een nutteloos vooroordeel. Dan is een peloton ME voor een boodje dönner ook wel overdreven, doch de verdachte hier kan er nog altijd eentje extra gaan bestellen. Antecedenten worden over de plas als maat en raad gebruikt. Hier heeft een overweldigende meerderheid in de Kamer beslist; dat criminele vluchtelingen louter omwille van hun criminaliteit alleen al welkom zijn?
Toch wordt die overspannen aanpak van dat broodje al als net zo acceptabel gezien, als een kogel in de rug bij een simpele verkeerscontrole. De grenzen zijn onduidelijk geworden. En die dreigen dalijk na zessen te worden bepaald door een exponent van de elite, dat schijt heeft aan het volk dat op hem heeft gestemd. Dat zich baadt in wereldvreemde weelde en zich afzet tegen hen, die ook zo’n bad bij mekaar hebben gegraaid? Dus leeft de ironie weer op en wordt spot en zelfspot aangewend om het weer een beetje in iets van begrijpelijker perspectief te kunnen plaatsen. Met het bespotten van de elect wordt ook het systeem bespot. Een systeem dat in eeuwen ontstaan is; waar uiteindelijk scheiding van kerk en staat als compromis is uitgekomen. Waar beiden in af en toe wankel evenwicht konden functioneren. Maar het was niet meer dan dat blijkbaar en dan kan een lichte verstoring al ons uit evenwicht doen geraken. Want niemand houdt zich meer vast aan bereikte verworvenheden, waarmee ook zij die de boel frustreren de ruimte wordt gegund. En dan valt het oude vanzelf uit elkaar.
Toch wordt die overspannen aanpak van dat broodje al als net zo acceptabel gezien, als een kogel in de rug bij een simpele verkeerscontrole. De grenzen zijn onduidelijk geworden. En die dreigen dalijk na zessen te worden bepaald door een exponent van de elite, dat schijt heeft aan het volk dat op hem heeft gestemd. Dat zich baadt in wereldvreemde weelde en zich afzet tegen hen, die ook zo’n bad bij mekaar hebben gegraaid? Dus leeft de ironie weer op en wordt spot en zelfspot aangewend om het weer een beetje in iets van begrijpelijker perspectief te kunnen plaatsen. Met het bespotten van de elect wordt ook het systeem bespot. Een systeem dat in eeuwen ontstaan is; waar uiteindelijk scheiding van kerk en staat als compromis is uitgekomen. Waar beiden in af en toe wankel evenwicht konden functioneren. Maar het was niet meer dan dat blijkbaar en dan kan een lichte verstoring al ons uit evenwicht doen geraken. Want niemand houdt zich meer vast aan bereikte verworvenheden, waarmee ook zij die de boel frustreren de ruimte wordt gegund. En dan valt het oude vanzelf uit elkaar.
De worsteling wordt compleet door de huidige tegenstrijdigheden en verspreide valse onwaarheden, omdat reclame een paar cent per muisklik oplevert. Daar waar lieden onze waarden overduidelijk misbruiken, die opgesteld waren omdat we die andere juist niet wensten, opdat rechters niets anders meer kunnen of durven dan de lettertjes te volgen; heeft opzichtig afbreuk gedaan aan de trias. Nuancering is slechts mogelijk als daar ruimte voor wordt geboden, als je gesteund wordt door de andere gewichten in de schaal. Ook daar is het evenwicht al weggevallen. Het politieke gewicht is veranderd en de uitvoerende maakt steeds gekkere sprongen en dan is de justitiële balans ook niet meer het juiste instrument om de maatschappij nog te kunnen waarborgen op de wijze zoals we gewend waren.
Dus ja; dat er iets van een radicale verandering gaande is, staat buiten kijf. De oude president wordt verheerlijkt want geen schandaal in de privésfeer. Maar deze heeft wel twee termijnen oorlogvoering op zijn conto? Met (wapen-)deals die hier ook hard voelbaar zijn geworden, hoewel hij deze op nationaal niveau wel verafschuwd? Hoe dan internationaal zo totaal anders acteren? De nieuwe heeft al dan niet vermeende schandalen aan zijn broek hangen en moet nog beginnen. Hij gaat voor bewapening nationaal. De isoleringspolitiek revisited en heeft de euvele moed om ons uiteen te spelen, omdat niet ieder lid netjes hun factuurtje betaalt?
Dus na de Marshallhulp worden vanavond definitief de banden met Europa doorgeknipt met het schattige pedicuresetje van Melania afgezet met vers geslepen diamantjes. De oude politiek hier ziet gelaten aan; hoe de stappen vooruit, achteruit gezet worden. Er wordt dom gekeken naar Europa alsof dat de oplossing is gebleken? Niets kan verder van de waarheid staan gezien de uitkomst van de Unie. Zelfs ezels gaan pijnlijke stenen op gegeven ogenblik ontwijken. Maar Europa blijft die steentjes gebruiken om het bancaire bastion te verstevigen. In with the multinationals and out with the people; was, is en blijft ronduit grof schandalig. De oude politiek hier mort af en toe slechts onduidelijk en ziet niet; dat uiteindelijk het ondanks alle verlichting nog altijd om domme spierballen gaat. Tenminste als jezelf maar steevast blijft weigeren om eens echt te gaan hervormen …
Zo blijft men overtuigd ieder mogelijke poging om de Rus slechts als een mogelijke bondgenoot te erkennen uit de weg gaan. En volharden ze echt lachwekkend de beeldvorming, dat Iwan is begonnen.
De nieuwe politiek ziet het anders. Hoeveel anders zal snel gaan blijken. Tenzij die aloude kogel weer een eind maakt aan het zoveelste leiderschap en daarmee weer het gevolg doodt en de oorzaak blijft missen.
Dus ja; dat er iets van een radicale verandering gaande is, staat buiten kijf. De oude president wordt verheerlijkt want geen schandaal in de privésfeer. Maar deze heeft wel twee termijnen oorlogvoering op zijn conto? Met (wapen-)deals die hier ook hard voelbaar zijn geworden, hoewel hij deze op nationaal niveau wel verafschuwd? Hoe dan internationaal zo totaal anders acteren? De nieuwe heeft al dan niet vermeende schandalen aan zijn broek hangen en moet nog beginnen. Hij gaat voor bewapening nationaal. De isoleringspolitiek revisited en heeft de euvele moed om ons uiteen te spelen, omdat niet ieder lid netjes hun factuurtje betaalt?
Dus na de Marshallhulp worden vanavond definitief de banden met Europa doorgeknipt met het schattige pedicuresetje van Melania afgezet met vers geslepen diamantjes. De oude politiek hier ziet gelaten aan; hoe de stappen vooruit, achteruit gezet worden. Er wordt dom gekeken naar Europa alsof dat de oplossing is gebleken? Niets kan verder van de waarheid staan gezien de uitkomst van de Unie. Zelfs ezels gaan pijnlijke stenen op gegeven ogenblik ontwijken. Maar Europa blijft die steentjes gebruiken om het bancaire bastion te verstevigen. In with the multinationals and out with the people; was, is en blijft ronduit grof schandalig. De oude politiek hier mort af en toe slechts onduidelijk en ziet niet; dat uiteindelijk het ondanks alle verlichting nog altijd om domme spierballen gaat. Tenminste als jezelf maar steevast blijft weigeren om eens echt te gaan hervormen …
Zo blijft men overtuigd ieder mogelijke poging om de Rus slechts als een mogelijke bondgenoot te erkennen uit de weg gaan. En volharden ze echt lachwekkend de beeldvorming, dat Iwan is begonnen.
De nieuwe politiek ziet het anders. Hoeveel anders zal snel gaan blijken. Tenzij die aloude kogel weer een eind maakt aan het zoveelste leiderschap en daarmee weer het gevolg doodt en de oorzaak blijft missen.
Een lijn kan ik niet meer ontdekken en verval in een worsteling met mezelf. Mijn poging om nog iets van een draad in onze geschiedenis te kunnen ontdekken, stranden keer op keer op mijn onmacht om me neer te leggen bij de versplintering. En ik word helemaal boos, als ik die foto van een klein Syrisch meisje zie; dat haar handen instinctief omhoog steekt ter overgave.
Haar handjes omhoog omdat er een camera op haar gericht wordt!
Ongelooflijk hoe de mensheid dit heeft kunnen laten gebeuren! En dat we dat tot op de dag van vandaag toestaan, omdat dat beter is voor die verdomde k-economie!
En toch zie ik op een misselijk makende wijze iets van hoop in dat vreselijke beeld. Want zo misvormd is onze jongste generatie al geconditioneerd door het aloude politieke gekonkel, dat de nieuwe toch echt niet nog slechter kan worden? … spreek ik mezelf maar moed in.
