Verhit zat Marcos te duimen op zijn mobieltje. Hij had totaal geen aandacht meer voor de stapel dossiers op zijn bureau want hij had na heel lang niks doen de knoop eindelijk doorgehakt.
“Vanavond in ‘Café de Landman’?”, las hij over zijn rode koontjes.
“O.K., ben er om 20:00hr.”
“Spannend hoor, tot vanavond!”
Van de zenuwen kreeg hij spontane aandrang en haastte zich naar het toilet op de gang waar hij zich opsloot en de tekstjes weer enthousiast begon door te nemen. Oh, wat een avontuur want Marcos had een afspraakje zonder te kijken gemaakt via Tinder. De hele week had hij al contact met een volgens hem geschikte partner en vanavond zou ie haar dan gaan ontmoeten in het vlees. Zijn allereerste date potverdrie, hij was gewoon trots op zichzelf en veegde zich heel macho, zonder te kijken dus, achteloos af en liet vastberaden de bril de bril toen hij doortrok en weer naar zijn kamertje liep.
Weer gluurde hij naar zijn schermpje, toen Sammie binnen kwam lopen.
“Hoi man, wat een pokkedag zeg.”
“Mmmmmm.”
“We zitten in een dal, niemand gelooft mijn boodschap en het rommelt gewoon gigantisch. Vrolijk me op man, ik ben deep, zo verdomde deep.”
“Mmmmmm.”
“Luister je eigenlijk wel?
“Mmm… jaja, natuurlijk.”
“Pornootje pakken?”
“Mmmmm.”
“Zie je wel”, sloeg Sammie nu plotseling met zijn vuist op het bureau, “je luistert helemaal niet naar me!”
Van de schrik liet Marcos zijn mobieltje vallen en Sammie zag de geopende Tinder-account van Marcos onder het bureau oplichten.
“Wat krijge we nou?”, en Sammie bukte zich om het mobieltje op te pikken.
“Serieus Mark? Zit jij op Tinder? Man; weet je wel niet hoe gevaarlijk dat is voor mensen zoals wij?”
“Ja ja ja, weet ik maar ik heb me incognitief geregistreerd hoor, hahaha; ben niet helemaal achterlijk hoor.”
“Oh, en je heet…. hehehe, ja dat raadt echt niemand man; Marcos? Serieus Marcos?”
“Ja en het is al best wel heel serieus!”
Sammie scrolde door de weeklange chat met Liefje321 tot aan de gemaakte afspraak aan toe.
“Jij hebt een deet?”
“Ja Sammie, ik heb een deet! Met Liefje, mijn Liefje”, bekende hij schoorvoetend best wel trots, “en Liefde maakt blind man …hahaha…dus leek mij een blinde deet wel zo toepasselijk… hahaha, oh ik ben in lof kerel zo hed over m’n hielen dat je niet wil weten joh!”
“Tjemig Mark, en je hebt de hele week niks tegen me gezegd…, et tu?”, voelde Sammie het als gelijk verraad, maar hij zag het dan ook al een tijdje niet meer helder. Maar erger vond hij dat ie vanavond alleen naar de Chinees kon waar hij Marcos dan ook direct mee confronteerde.
“En ons tafeltje dan? Bami man! Bami!”
Afwezig verliefd kon Marcos niets anders doen dan zich verontschuldigen. De liefde van zijn leven was eindelijk dan ook onverwacht en zo intens verlangd voor hem daar en die kon en wilde hij simpelweg niet de deur wijzen. Hij moest haar ontmoeten en dat zelfs de Chinees daar voor moest wijken sprak boekdelen en liet verder discussie vruchteloos.
Sammie keek meelijwekkend naar het trapgat en besefte dat hij deze liefde niet naar beneden kon gooien. Hij nam dit verlies als een man en stond op, overhandigde Marcos zijn telefoontje en gaf ‘m een hand.
“Okay man, ik begrijp hoor. Nou.. dan ga ik maar … alleen… morgen?”
“Hahaha, ’tuurlijk man… hahaha en met alle djoesie dieteels hoor hahaha.”
Sammie liep gearmd met zijn ziel naar beneden en sloeg zachtjes de houten deur achter zich dicht.

Het werd al donker en in de stilte bereidde Marcos zich voor. In gedachten sprak hij over de bijtjes met zijn puberende zoon, die zoveel op hem leek en gaf hij zijn hoogzwangere Liefje iedere ochtend een tedere kus op het voorhoofd voordat hij op de fiets naar het werk sprong. De pot met gel werd voor de helft in zijn dos gegooid en hij begon verwoed te kammen en te kammen en te kammen. De preshave spoot hij helemaal leeg en dampend van bloemige extracten in de olie, liep hij naar beneden en reed naar het centrum. Onderweg begonnen zijn vlinders zich dermate te vermenigvuldigen dat hij rond half acht zowaar het café binnen zweefde, waar hij plaats nam aan het gereserveerde tafeltje voor
Marcos en Liefje. Het was een gezellige drukte die deze tijd van het jaar zo kenmerkt en Marcos begon alvast met zichzelf te converseren om zijn zenuwen de baas te krijgen.
Een meer dan aantrekkelijk jonge dame, waardoor zijn hart een slagje of vijf spontaan vergat te slaan, kwam, hem diep in de ogen kijkend, op hem af gelopen.
“Oooooooh…..ohhhhh”, kon Marcos niets anders denken. Want oh wat was ze mooi!
Wat-Was-Ze-Mooi! Verdulleme! Haar licht getinte huid glom in al haar gaafheid onder de flikkerende sfeerverlichting en langzaam rook Marcos een bedwelmend paradijselijk parfum en het joi de vivre gierde nu door zijn lijf. Als klap op zijn vuurpijl ging ze voor hem staan en schudde haar donkere lokken achteloos naar achteren en lachte hem stralend toe.
‘Ooooooooooh wat een bek met tanden….en die ogen… hellup de Premier verzuipt!..’, en zijn hele leven flitste in een enkele flits aan hem voorbij en voor hij het wist zag hij zich al samen met deze exotische schone op de bank zitten heeeeel oud te worden. Zij was het gewoon. Dit was zijn droom, wat een vrouw, wat een vrouw!
In plat Haags informeerde deze inderdaad lieftallige dame of hij wat wilde drinken, waarop Marcos bijna van zijn stoeltje viel.
“Liefje?”, vroeg hij nog stiekem hoopvol.
“Assie een hele fles bestel ben ik jouw liefie hoor, dus wat zal het zijn?”
Afwezig krabde Marcos zich achter zijn oren en bleef vastzitten in de gel. Afgeleid door deze gênante houding, bestelde hij een biertje en na de bestelling was hij al weer over de teleurstelling heen. Wat heet? Als de eerste de beste dame er zo geweldig uitzag dan beloofde deze avond niets dan zo veel goeds! En gelijk hij al jaren het land bestiert, herpakte hij zich ook nu weer en in aandoenlijk optimisme keek hij snel weer in hoopvolle verwachting om zich heen.

De zaak was inmiddels gezellig volgelopen en in het geroezemoes dronk Marcos zijn biertje. Zijn tweede bestelling bestond uit een heerlijk warme Glühwein en hij voelde hoe al die vlinders omhoog gingen fladderen dat zijn beste humeur meer dan goed deed. De klok achter de toog gaf 19:59 aan en nerveus begon hij nu in de kaart te staren; net druk doende alsof hij erg gepreoccupeerd was met zijn menukeuze. Hij zou dan verbaasd omhoog kijken naar haar. Niet gewoon maar met zijn befaamde puppie-look, die ie al heel wat jaren voor de spiegel in de badkamer had weten te perfectioneren. Eindelijk zou hij haar met deze eerste oogopslag van haar voeten vegen en hij zou dan knielen om haar op te pakken en de kus des levens te geven. Ja, hij zou haar redden en hij zou haar eeuwige held zijn, ze zou hem adoreren zoals hij zichzelf en ooooooh 20:00hr! De klok sloeg ongetwijfeld maar onhoorbaar door de drukte. Ze stonden nu zelfs in zijn rug te duwen… nee, zijn schouder te duwen… al hoewel, duwen? Nee, nee, nee; Marcos herkende een welgemeend goede massage uit duizenden! Hij voelde hoe twee oh zo lieflijke handen zijn schouders teder doch sensueel gingen masseren. Dat moest Liefje zijn, zijn Liefje! Dat kon niet missen, maar als was geworden door deze bijzonder spontane en ontspannende massagebeurt, zakte hij meer ineen dan dat hij zich kon omdraaien om eindelijk in haar ogen te kunnen verdrinken.
‘Oh ja, ik moet naar haar opkijken anders werrukt het niet man!’, herinnerde hij zichzelf tijdig weer herpakkend en kneep nog harder in de menukaart.
Zwoel voelde hij hoe Liefje zachtjes aan zijn rechter oorlel begon te sabbelen en ze hijgde supergeil: “happy ending Marc?”
De premier was nu helemaal gek gemaakt en kon zich echt niet langer meer beheersen. Door de razende hormonen vergat hij spontaan zijn puppielookact en sprong driftig met weke knietjes op. Hij zou gewoon eens lekker ongedwongen hard zijn tong uitsteken tussen haar vanzelfsprekend rode lippen in hoogglans. Hij sloot zijn ogen en pakte haar stevig bij de schouders die zo vrouwelijk zwak doch oh zo keihard verleidelijk aanvoelden.
Net voor hij haar oraal zou penetreren, opende hij even de ogen; want langer kon ie niet meer wachten om zijn aanstaande levensgezellin te bewonderen. En onder de mistletoe slaakte Marcos een doodskreet.
“Onno?!”
“Jaaahaa!”, kraaide Onno van plezier en voor ie het in het gaatje had sprak Marcos met dubbele tong.