turkse yoghurt in hopjesvla

van al de mijne gegeven uit liefde
zijn parels voor zwijnen en ik riep je
tot de zijne want waarom verdiep je
je niet in de mijne

grijze muizen blijken wolven
in ondoorgrondelijk besef gedolven
ondermijnend de maatschappij
en ik vraag je waarom wij

levenslicht riekt in duister verlangen
zint de wraak in ondergrondse gangen
van chaos noen tot noen
ordinair misbruik van fatsoen

analfabetisme als de deugd waar letters
uit onderwijs vallen heel hard verdoofd
een onwijs gaaf land verketterd
door bekrompen vervuiling van geloof

aardse stromingen uit oude bedding ontkennen
om niet willen geloven in delta
tegendraads hemelse menner erkennen
wees wijzer en ga

ga naar het paradijs waar lering kil
een zonde is en sociale controle
ongezien de geest geeft de tering
aan een ieder die verlichting wil

na gezamenlijke dis genoten
met disgenoten ons toetje verzuurd
het volle bord is leeg en de rekening onverdroten
pinnen want ’t heeft niet lang genoeg geduurd

van al de mijne gegeven uit liefde
zijn parels voor zwijnen en ik riep je
tot de zijne want waarom verdiep je
je niet in de mijne