van a naar b

In de oogst van het verleden zien we de werkelijkheid van het heden.
Zonder te bagatelliseren is het hier en nu afgegleden tot een mensonwaardig peil.
Alles, alles moet opnieuw worden ingericht zonder te kijken waarom we dat vroeger deden.
Iedereen gedreven door egoïsme van boven ingegeven met op de lippen klodders kwijl.

Degeneratie met schuim op de lippen,
is waar de mensheid nu tot is gekomen.
Het leven draait slechts om een potje wippen,
liefst in openbaar zonder schroom en dromen.

De wolf is terug in Nederland, geen bericht kon mogelijk mooier.
Vergeten is het volk dat deze nimmer was verdwenen.
Vergeten dat wij zelf zijn die de hoer moeten spelen,
met een zogenaamd democratisch gekozen geldwolf als pooier.

Ontplooiing van de individu in de vrijheid die wij ooit kenden is een utopie.
Het gesproken woord wordt nu ervaren als het meest schrijnende geweld.
De minderheid heeft nu de macht in handen zonder werkelijke tolerantie.
Onze beschaving uit handen gegeven aan een doortrapt spelletje om geld.

Is het mijn perceptie van toen,
dat ik overtuigd was van mijn laten en doen.
Zijn het kinderogen geweest, onvolwassenheid wellicht
of oogkleppen die pas na lange tijd worden gelicht.

Dat wat ik domheid noem is misschien nu wel de norm en ben ik de lokale zot.
Of misschien zijn verwachtingen gewoon nimmer ongedwongen hoopvol geweest.
En zo fiets ik afgestompt rondjes om de kerk der gedachten mijn banden kapot.
Morgen wordt alles beter, dan vieren we met z’n allen het nationale internationale suikerfeest.