Lii Audio Full Range II: less is more?
In afwachting van de 8 inch drivers is begonnen met het zagen van de cirkels. Om tot voldoende dikte van de plank te komen, is gekozen om twee platen te verlijmen. De hierdoor bereikte dikte van meer dan 4 cm. zou genoeg moeten zijn, om tot functioneel klankbord voor het lekkere geluidje te komen. Die 18 inch is al groot van zichzelf, dus wilde ik de plank zo klein mogelijk houden. Dus als je het met mindere lengte en breedte wil doen, moet je het wel in meer diepte zoeken.
In tegenstelling tot mijn eerdere boksmatch heb ik hier gekozen voor multiplex van populier. Maar ik denk dat het ook best wel met MDF kan en zelfs hardhout. Voor mij was het gewoon een kwestie van gevoel. Verlijmde lagen kunnen trillingen meer een soort van ‘uitfaseren’ dan wel versterken. En MDF zou dat wel eens wat minder kunnen doen, omdat we hier voor open baffle gaan. Je mist kortom de klankkast. Zo’n klankkast luistert volgens mij minder nauw. Je kan dan, denk ik, meer ‘compenseren’ dan met zo’n plank alleen. Hardhout viel voor mij ook af. Simpelweg omdat dat wel eens te hard zou kunnen zijn in bewerking en verwerking van de resonantie. Dit is geenszins een wetenschappelijk onderbouwd ding maar nogmaals gewoon kwestie van gevoel.
De dunste plaat ging zo soepel, dat ik er gewoon zin in kreeg. Ik zag opeens overal een gat in? Dat veranderde snel toen er een gat in die dikkere plaat moest komen. Halverwege de cirkel merkte ik dat de frees niet lang genoeg was. Zit je dan na dat gepruts met een leuke groef, waar die dingen nog niet in kunnen.
Op dat moment had ik moeten gaan voor de decoupeerzaag. Maar ‘k ben nogal stronteigenwijs. In plaats daarvan ging ik van de andere kant frezen. Dan pas merk je te laat; dat precies niet voor niets precies is. Afijn, na veel gedoe heb ik er een cirkel uit kunnen krijgen, maar lekker ontspannen is anders. Na de ondervonden schade en schande zag ik er nou niet één maar wel vier gaten in. Bij de verlijming bleken ze gelukkig wel netjes op maat te komen en ging ik op pad voor balken.
Sta ik daar bij de zagerij van de Karwei, of de Gamma, of was het toch de Praxis? Tja, waar zit daar tegenwoordig nog het verschil in? Want in al die eenheidsworstzaken zijn de keur aan schroefjes van weleer nou vervangen door geraniums en zo. Maar ik wilde niet verder rijden, dus ik sta bij de zagerij met van die hele lange balken. Naast eigenwijs kan ik namelijk ook wel eens heel errug lui zijn. Zegt die zagerijer; dat ze geen balken zagen? En hij keek mij aan alsof ik de ezel hier was? In zijn verdediging stond ik dan ook wel met hele lange balken.
Gelukkig kreeg ik op weg naar de uitgang de idee van plankdragers als versteviging toe te passen. Dat zou zelfs minder pompeus uitpakken. Bovendien zou dan vrij simpel de kleinere plank voor die 8 inch driver eraan gemonteerd kunnen worden. En ja; dat kwam ook hier op gevoel aan hoor. Natuurlijk heb ik die niet bij die zagerijer gekocht maar elders. Zo zijn we dan ook wel weer. Een zagerij dat geen balkje kan zagen? Het wordt steeds gekker.
Achteraf moet ik ‘m dankbaar zijn. Want na die gaten stonden de planken vrij rap in de gewenste tilt.
Voor nu rusten ze nog op metaal. Rubberen schoenen zijn besteld. Die kunnen er vrij simpel onder worden geschroefd, waarmee ze ook in hoogte verstelbaar worden voor nog betere stabiliteit, alsook worden zo de trillingen naar de vloer ontkoppeld.
Na vlakschuren zijn ze met een beetje blanke olie behandeld en ze klonken zeker niet slecht. Nu is het een kwestie van inspelen dat bij deze, zo heb ik hier en daar begrepen, wel zeker honderd uren kan duren.
Om het thuis een beetje leefbaar te houden (waarom staan die planken in de woonkamer!?) zijn ze wat opgepimpt met messing. Dit doet i.t.t. de railsverbinding aan de achterzijde helemaal niks met het geluid natuurlijk. Maar soms wil het oog ook wat. En soms moet je nou eenmaal wat polijsten omwille van de lieve vrede thuis.
De messing biezen zijn te verwijderen zonder het hout te beschadigen en de planken kunnen nog altijd met olie op diepere kleur worden gebracht. Voorlopig kan ik niet ontevreden zijn met dit resultaat. De 18 inch uitvoering vergt hier minimalisme en dan is het mooi meegenomen; dat less ook more kan klinken.
