Flarden uit Zuid III

Je bent gekke Henkie dus wel! Dat besef ik mij pas terdege bij het lezen van het laatste sterke staaltje censuur, uitgevoerd door de pvda die gelijk die hele rampzalige coalitie zo veel meer kapot heeft gemaakt in zo een korte periode dat het even duurt eer ik me dat realiseer.

Als je vroeger in Nederland opgroeide, wist je door sociale controle dat sommige dingen gewoon not done waren. Racisme was wel het laatste waar we tijdens het belletje trekken of bussie trappen aan dachten. Natuurlijk waren er wel bepaalde lieden waar smalend over werd gedaan. Zo hadden we drie portieken verder Gekke Henkie wonen. Henkie kenden we alleen van de straat, niet van school want dat kon Henkie niet aan. Henkie kon namelijk niet zo goed meekomen. Maar in die tijd kenden we nog geen adhd en wat voor creatieve volgordes van het alfabet dan ook. Nee, Henkie was gewoon gek en dat wist iedereen en dat was goed. Natuurlijk hadden we van racisme gehoord dat als kleine jongen als groot taboe aanvoelde. Stiekem had je het wel eens over Joden en de oorlog en wat daar niet allemaal gebeurd was. Het woord Jood was echt enorm beladen en tot op de dag van vandaag snap ik nog steeds niet dat jodenkoeken wel gewoon zo verkocht mochten worden, zo diep zat dat gevoel. Dat gevoel dat je daar echt geen grappen over mocht; nee, ‘kon’ maken. Maar toen leerden we nog allemaal dezelfde geschiedenis. Dat die sociale controle gelijkertijd toestond alle Duitsers over één luizenkam te scheren, vonden we ook de gewoonste zaak van de wereld. Want iedereen wist dat er geen goede Duitsers waren, iedere Duitser was nl. een Mof. En Mof schreef je met hoofdletter want het was hoe dan ook nu eenmaal een bevolkingsgroep.

Met verhuizing van de straat naar de meer luxere nieuwbouw, ben ik dat gevoel langzaam kwijt geraakt. Maar zo af en toe kwam ik terug voor weekendjes logeren en vond ik het best lekker gewoon te kunnen ouwehoeren op bekend en vertrouwd niveau.
“Waar wonie nou?”
En voordat ik kon, antwoordde een maat van mij in die heerlijk jeugdig enthousiaste verbazing: “ze hebben daar wel twee wc’s! Twee!”
Dat was voldoende om een onuitwisbare indruk achter te laten, maar niet op Henkie. Nee, Henkie was namelijk ook verhuisd. Henkie zat in een gesloten inrichting of een besloten leefgemeenschap ver weg in het bos; die in die tijd de rol overnamen van het ons meer duidelijke gekkenhuis. Ja, niemand paste meer op Henkie en toen ging ie rare dingen doen. Ons straatbeeld veranderde abrupt in die jaren en ineens konden moffen ook zo af en toe gewoon mensen zijn? Onze wereld stond op z’n kop. Want die lange van drie straten verder was vorige week neergestoken tijdens ruzie. Neergestoken!? Met een mes ja! Dat was in onze beleving zo echt verschrikkelijk not done. Assie ruzie maakte, dee je dat met je handen en niks anders! Onze bekende waarden waren aan schokkende veranderingen onderhevig, maar zelfs in die meer dan tumultueuze periode bleef onvoorwaardelijk; geen kwaad woord over de Joden.

Toen het tijd werd mijn eigen kinderen de straat op te doen, was de straat al lang niet meer de straat waar ik ooit zo van hield. Deze straat leert geheel nieuwe waarden waar ik mij erg ongemakkelijk bij voel. De lokale jeugd op het schoolplein hangend gilt met regelmaat, want gewoon ouwehoeren doen ze niet meer, dat Nederland toch zo’n Kutland is. En dat ze trots zijn op Marokko want daar is alles beter. Er wordt direct fel gereageerd dat Turkije beter is dan Marokko, maar voor iedere bevolkingsgroep op het pleintje staat vast dat Nederland gewoon een Kutland is. Ik kijk naar wat ik denk dat een ouder is, een jurk met sandalen en geef verwonderende blik van verstandhouding dat ik a. dat ‘kutland’ niet zo kan waarderen en b. ik die sandalen niet bij die jurk vond passen. En dan krijg je meteen ruzie? Nu ben ik zelf lichtelijk ontvlambaar maar deze deed in vluchtige gassen waar geen ontsteking voor nodig was. Waar ik me mee bemoeide en meer van die kloterige macho bullshit dat enige poging tot een verstandelijke discussie bij voorbaat nutteloos maakt. En ja, dan denk ik wel eens met weemoed aan hoe we vroeger met elkaar omgingen. Nu moet je alles maar pikken van randdebielen die zonder enige twijfel in dat nieuwe huis van Henkie zouden passen. Maar dat is cultuurverschil? En dan moet je je eigen waarden aan de kant zetten wil je escalatie voorkomen.
En de Joden? Die mag je in het openbaar beschimpen. De holocaust is westerse propaganda en ja Nederland is een Kutland vol met racisten die hunnie het leven zuur maken. En wat doet gvd onze minister van de partij na niet gedane arbeid? Die wil niet dat het openbaar wordt dat de meerderheid van onze moslimjeugd ronduit extremistisch is? En al helemaal niet dat ze daar buitengewoon trots op zijn, want niemand mag weten dat dit Kutland meer en meer vergeven wordt van gekke Henkies die ongecontroleerd maar onzin mogen verkondigen? Natuurlijk hebben we vrijheid van meningsuiting maar deze onzin zou onze gekke Henkie nooit en te nimmer in z’n bek durven nemen. Modern geluld was alles natuurlijk één groot incident en dat politici geen mores hebben was me al duidelijk. En toch kan ik maar niet wennen aan zoveel debielen om me heen en ben ik inmiddels zelf rijp om trots te verkondigen dat mijn slapie voortaan gekke Henkie is; want daar voel ik me thuis!