Hoofdstuk II Monsieur le Curé schrok door gebrek aan adem wakker. Met een luide snurk, om hulp als het ware, hapte hij naar adem. Dat was nu al de zoveelste keer en het leek nu vrijwel iedere nacht prijs te worden. Het begon hem op te breken. En weer herinnerde hij zich niets van de …
Hoofdstuk I Na het aandraaien van het laatste lampje vulde het bureau zich met een gezellige gloed. De boom stond in de hoek links van het schoolbord; dat Rinus even daarvoor met natte spons had schoon geveegd. Op het nog drogende bord ging hij aan de slag met krijt om de kerstsfeer er nog beter in te …
Hoofdstuk XVIII Op de stoep spraken ze af; dat Rinus op de fiets de straten zou patrouilleren en Hollestelle zou dan te voet het Kerkplein voor zijn rekening nemen. “Fiets eerst naar de dijk Rinus en schiet die elektriciteitskast aan gort.” “Maar dan valt alles uit Chef en bovendien kan ie dat horen.” “Ik wil dat …
Hoofdstuk XVII Rinus stond met z’n fiets in alle vroegte voor de gesloten werkplaats van Kievit. De rolluiken waren nog helemaal dicht, dus belde hij aan bij de voordeur. Door het spionnetje klonk een gedempt: “goedemorgen. Ik ben gesloten. Ga weg!” “Kievit, ik ben het; Rinus. Ik kom voor m’n nieuwe remmen.” “Ik ben dicht …
Hoofdstuk XVI Rinus zat al fris gedoucht aan de koffie toen Hollestelle het bureau binnen kwam. “Morgen Chef! Ik denk dat ik weet, waar we moeten beginnen!” “Rustig Rinus, eerst koffie”, en de commissaris hing zijn regenjaas aan de kapstok. “Natuurlijk Chef! Hier, vers uit de automaat!” “Lekker”, en hij nam blazend een eerste slokje. …
Hoofdstuk XV Seel lag in designsofa naar zijn favoriete muziek te luisteren hoog boven in de Nieuwe Toren van Tirana aan het Skanderbergplein. Het verlies van Artan was een enorme tegenvaller. Dit zou een enorme aderlating voor zijn organisatie kunnen betekenen. Ware het niet dat hij in rechterhand misschien wel een uitstekende vervanger had gevonden. Hij …
Hoodstuk XIV Zo maar een man liet zijn hondje uit. Hij liep in de ochtendmist van Koudekerke langs de villa van Pierre le Frost en zijn hondje begon opeens heel hard en schril te keffen. De man keek naar de witte villa en zijn ogen vervulden zich met afschuw. Daar, op de smetteloos witte gevel …
Hoofdstuk XIII “Hier”, zei Molly in het donkere huisje rijp voor de sloop, “hier kunnen we veilig slapen.” Rechterhand probeerde zich los te maken van Molly, maar die liet niet los. Ze wees naar de oude stompen kaarsvet en gebaarde dat hij ze moest aansteken. Even later zaten ze op een doorgezakte bank onder …
Hoofdstuk XII “Zo, de koffie was heerlijk zoals altijd Rinus. Maar het lijkt me nu de hoogste tijd geworden, dat we die pennelikker eens met een bezoekje gaan verrassen.” Ze trokken hun jas aan en bij gebrek aan een extra fiets, besloten ze de benenwagen te nemen. Op het Kerkplein kwamen ze de …
Hoofdstuk XI De zondagse rust in Serooskerke is nog immer heilig, zo ook deze zondag. De dorpelingen zaten net na de koffie al trouw in de bankjes voor de dienst van 10:00 hr. in de grote kerk. Helemaal achteraan schoot de Raaf net op tijd binnen om achter de grote pilaar in het laatste lege lege bankje te …