Hoofdstuk V Bij het zicht van de arme monsieur le Curé ging Rinus bijna over zijn nek. “Ik weet het Rinus, verschrikkelijk gewoon.” “Niet alleen dat Chef. Maar ik hou echt niet van rijst en zeker niet als die al dagen oud is.” “Dat was het eerste dat mij ook opviel. En daarna zag …
Hoofdstuk IV ‘Net vakantie’, dacht Rinus achter het stuur van the Raven. En ook; ‘wat is het toch heerlijk rijden op de Peage.’ Want ondanks totaal gebrek aan wegverlichting, zag hij alles meer dan uitstekend. Dit met dank aan deugdelijk reflecterende middelen, die de Fransoos dus gewoon wel toepast bij gebrek aan conventionele wegverlichting. …
Hoofdstuk III Door de druilerige regen fietste Rinus deze zondag naar het bureau. Hij was gisteren helemaal vergeten de kerstverlichting uit te doen, had hij zich onder het ontbijt bedacht. In de gang trok hij zijn regenpak aan en liep naar de schuur. Als hij stevig door zou fietsen, zou hij precies op tijd …
Hoofdstuk II Monsieur le Curé schrok door gebrek aan adem wakker. Met een luide snurk, om hulp als het ware, hapte hij naar adem. Dat was nu al de zoveelste keer en het leek nu vrijwel iedere nacht prijs te worden. Het begon hem op te breken. En weer herinnerde hij zich niets van de …
Hoofdstuk I Na het aandraaien van het laatste lampje vulde het bureau zich met een gezellige gloed. De boom stond in de hoek links van het schoolbord; dat Rinus even daarvoor met natte spons had schoon geveegd. Op het nog drogende bord ging hij aan de slag met krijt om de kerstsfeer er nog beter in te …
Hoofdstuk XVIII Op de stoep spraken ze af; dat Rinus op de fiets de straten zou patrouilleren en Hollestelle zou dan te voet het Kerkplein voor zijn rekening nemen. “Fiets eerst naar de dijk Rinus en schiet die elektriciteitskast aan gort.” “Maar dan valt alles uit Chef en bovendien kan ie dat horen.” “Ik wil dat …
Hoofdstuk XVII Rinus stond met z’n fiets in alle vroegte voor de gesloten werkplaats van Kievit. De rolluiken waren nog helemaal dicht, dus belde hij aan bij de voordeur. Door het spionnetje klonk een gedempt: “goedemorgen. Ik ben gesloten. Ga weg!” “Kievit, ik ben het; Rinus. Ik kom voor m’n nieuwe remmen.” “Ik ben dicht …
Hoofdstuk XVI Rinus zat al fris gedoucht aan de koffie toen Hollestelle het bureau binnen kwam. “Morgen Chef! Ik denk dat ik weet, waar we moeten beginnen!” “Rustig Rinus, eerst koffie”, en de commissaris hing zijn regenjaas aan de kapstok. “Natuurlijk Chef! Hier, vers uit de automaat!” “Lekker”, en hij nam blazend een eerste slokje. …
Hoofdstuk XV Seel lag in designsofa naar zijn favoriete muziek te luisteren hoog boven in de Nieuwe Toren van Tirana aan het Skanderbergplein. Het verlies van Artan was een enorme tegenvaller. Dit zou een enorme aderlating voor zijn organisatie kunnen betekenen. Ware het niet dat hij in rechterhand misschien wel een uitstekende vervanger had gevonden. Hij …
Hoodstuk XIV Zo maar een man liet zijn hondje uit. Hij liep in de ochtendmist van Koudekerke langs de villa van Pierre le Frost en zijn hondje begon opeens heel hard en schril te keffen. De man keek naar de witte villa en zijn ogen vervulden zich met afschuw. Daar, op de smetteloos witte gevel …