Hoofdstuk XXI Het Laatste Fluitsignaal In zijn jeugd had Hollestele het tot regionale schaakgrootmeester van Serooskerke en omgeving weten te schoppen. Een internationale carrière stond hem ongetwijfeld te wachten, ware het niet; dat hij besloot om naar de politieacademie te gaan. Spijt heeft hij van die beslissing nooit …
Hoofdstuk XX Het Bordspel Voor hen was de gigantische kerk opgedoemd en nu stonden ze aan de rand van het weiland, waar geen knikker meer te zien was. Eigenlijk al na de rotonde bij Oudelande hadden ze er stevig de pas in kunnen zetten. Ze hadden zich erover verbaasd, hoe uitgestorven het …
Hoofdstuk XIX Oei, ik groei Hollestelle tikte op het rolluik en vroeg of ie open wilde doen. “Ik ben er niet! Ga weg!” “Kievit, wij zijn het. We hebben je hulp dringend nodig.” “Dat kan iedereen wel zeggen. Wegwezen!” “Hij zal ook niet veranderen Chef”, verzuchtte Rinus en tikte weer vergeefs …
Hoofdstuk XVIII Sprongetje in Status Quo Een sprongetje in de tijd was onvermijdelijk. Zo had Rob niets anders kunnen doen; dan op ministerieel niveau de ontwikkelingen op het eiland aan te kaarten. Het kabinet, hoewel demissionair, was ondanks het reces bijeengekomen in de tuin van de formateur om de situatie te bespreken. …
Hoofdstuk XVII Kauwe Lon Dalisha keek van de tekening op naar het weiland en weer terug. Ze hadden de hele nacht doorgewerkt en een gigantisch skelet van steigermateriaal tekende zich scherp af tegen het blauw in de opkomende zon. De eerste steen was al gelegd en inmiddels was zowat het gehele eiland …
Hoofdstuk XVI Laf Game Eenzaam lag Dalisha in het weiland aan de rand van Yerseke. Ze was teruggekeerd naar de plek waar het beest in haar naar boven was gekomen. Door de bol kijkend kon men duidelijk de rode ogen met gele spleetpupillen van het beest zien en het gromde vals. …
Hoofdstuk XV De Deltawerken van Knikkers De meldingen van de verkeerspolitie volgden elkaar zo snel op; dat in het zenuwcentrum alarm werd geslagen. Sjaak werd wakker door zijn mobieltje, dat hard op het holle nachtkastje begon te trillen. “Met Sjaak?” “Sjaak, Rob hier. Die gestremde Westerscheldetunnel lijkt helemaal niet door gewone …
Hoofdstuk XIV Pan valt omhoog in D Dalisha voelde dat het tijd was en pakte haar bol en liep de deur uit. Het liep tegen de avond en de maan scheen al vol over het weiland, toen ze de bol voorzichtig midden in een vlaai neer zette. Op het moment dat de …
Hoofdstuk XIII Het dertiende hoofdstuk
Hoofdstuk XII Elastieke Eitjes Kievit had de mannen gezegd; dat ie minimaal drie dagen nodig had om het metaal enigszins te kunnen bewerken. Hij was nog immer met zijn moker aan het slaan; toen de dagelijkse rij zich weer voor het huisje van Dalisha begon te vormen. De mensen liepen, hoewel ze …